Ómar Ragnarsson .......

Ég tók daginn snemma, nógu snemma til að vera komin til eldhússverka dagsins þegar Freyr Eyjólfsson kynnti kaffigestinn sinn.  Ég ákvað að slökkva á hrærivélinni minni og hlusta, Ómari man ég eftir úr útvarpi og á sviði síðan ég var barn, unglingur, ungamamma, ráðsett eiginkona, margra barna amma ....... enn er Ómar að gleðja mig.  Ég vona að óskir hans rætist að við Íslendingar sjáum um síðir hverja perlu við eigum sem landið okkar er.  Og hættum að sökkva náttúruperlum undir vatn.  Ég á marga perluna með Ómari á geisladisk, gömlum myndböndum, jafnvel segulbandsspólu.  Og allar eru þær mér til gleði og gamans.

Ísbjarnarævintýrum er ekki lokið enn, bassi greyið er enn vaktaður af lögreglu og björgunarsveitarmönnum, meðan beðið eftir dönum til að deyfa hann og svæfa ... og flytja hann í dýragarð ....... mig skortir orð í þetta skiptið, sem ekki er venjulegt. 

Athugasemdir

[Anna Gísladóttir, 17.6.2008 kl. 19:05]

..... og nú er búið að skjóta greyið Sko ísbjörninn, ekki Ómar Ragnarsson ........

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.6.2008 kl. 01:54]

Já einmitt sorglegt mál.