Föstudagur.....

Og verslunarmannahelgin framundan, er á leiðinni vestur á Snæfellsnes ... í Snorrastaði í kvöld ...... og þarna ætlum við að eyða helginni í félagsskap Bakkastaðafjölskyldunnar, þau voru að fara úr hlaði hér áðan...... ég hlýt að hafa skárri tíma í að blogga eftir helgina.

Hversdagsleikinn......

Tekinn við aftur, Gísli fór að vinna í morgun og tæplega hægt að segja að hann sé glaður með, gæti alveg þegið fleiri daga í fríi.  Við Anna erum næstum komnar niður á botn í þvottakörfunni, úti er svo hvasst að það þornar allt á svipstundu, Vala hafði áhyggjur af sínum þvotti áðan, líkast til væri hann kominn upp í tré eða utan á runnana hjá nágrannanum ... en væntanlega þurr.

Helgin var góð hjá okkur þrátt fyrir kulda og bleytu, plús gráan lit á fjallatoppum, Vala og  Anna mættu með sitt fólk, ja nema Gísli yngri var á kvennafari.  Og svo Árný, nú vinnur hún ekki um helgar eins og í fyrra, þannig að hún náði allri helginni með okkur. Óli tók góðan skurk með Gísla við að þrifa fjósrústina og nú er orðið virkilega spennandi að sjá hve þrifalegt er að verða þar.  Meir að segja nafna mín litla fékk í hendur gamalt verkfæri og skóf mold af ákafa í gamla fjósflórnum sem ég mokaði kúaskít úr fyrir áratugum síðan.

 

Komin heim ... og farin aftur.......

Það varð stutt stoppið á Húnabrautinni í gær, rúmur klukkutími eða svo, síðan var stefnan tekin í Núp .... á Núpnum okkar fjórhjólaða.  Gísli gat ekki beðið eftir að hitta sláttuvélina sína og sú launaði honum dálætið með því að bila þegar hann var búinn að slá svona sæmilegan blett ...... áður en börnin mæta þarna til helgardvalar með allt sitt útilegudót ... plús börnin. Í nótt snjóaði hinsvegar í fjallatoppa og það var kalt að koma út, brrrrr.

Ferðasagan verður að bíða betri tíma, þarf að skipta í þvottavélinni.

Yndislegir dagar........

Að baki og framundan, bíllinn kominn í lag og búið að setja á hann sólarsellu til að sjá manni fyrir rafmagni til ljósa.  Við erum uppi á Núpi næstum alla daga að lokinni vinnu hjá Gísla, tínum upp timbur og glerbrot í kringum gamla bæinn minn og lögum til á blettinum okkar góða. Svo er framundan afmælis boð í Borgarfirðinum og að því loknu ætlum við að leggja upp í hringferð um landið. Þetta höfum við ekki gert áður og hlökkum mikið til.

Sonurinn hringdi í gær ... mamma má ég fá íbúðina lánaða um Húnavökuhelgina? Okkur samdist að vísu með því skilyrði að ef þvottavélin mín er ónýt þegar ég kem heim ... þá kaupir hann nýja. Í fyrra var nefnilega þvottavélin ónýt og frystiskápurinn í flækjukasti þegar hann hafði verið hér með hópinn sinn.  Þau ætla að vera hérna með öll börnin .. og eitthvað af gestum.

Blogg andinn er eitthvað lítill núna .... er farin út í sólina.

In memory ......

Var að hlusta á lag sem Sniglabandið er að gefa á netinu þessa dagana, samið í minningu Heidda, Heiðars Þ. Jóhannssonar, sem lét lífið í slysi á leið heim af landsmóti Sniglanna fyrir þrem árum.  Ég þekkti hann ekki persónulega en börnin mín og tengdasonurinn Óli þekktu hann og ég heyrði þau oft nefna þetta nafn og minntust hans sem sérstaks einstaklings.  Nú í sumar snemma fórst Árni Ragnar Árnason, ekinn niður á gatnamótum Birkimels og Hringbrautar í Reykjavík.  Það er ekki alltaf sem orsökin að slysum mótorhjólamanna er þeirra sök, langt því frá, heldur það að ökumenn bíla virða ekki rétt hjólanna í umferðinni og gæta sín ekki sem skyldi.  Ég þarf ekki lengra en í soninn til að vita afleiðingar þess að þessa virðingu skorti, hann er enn að glíma við afleiðingar slyss sem hann lenti í fyrir meir en ári.

Núna er landsmót Snigla í Húnaveri, guð gefi að allir komist heilir heim.

Í dag er borinn til grafar hér á Blönduósi Jón Ísberg, fyrrverandi sýslumaður okkar Húnvetninga.  Hjá honum byrjaði Gísli sinn vinnuferil og líkaði vel.  Ástæðan fyrir því að hann skipti um starf ellefu árum seinna var ekki yfirmaðurinn, heldur léleg laun hjá ríkinu.  Jón þekkti ég sem milt en röggsamt yfirvald og var ekki smámunasamur, sumu var hægt að horfa framhjá. Enginn beygði hann samt ....ef hann vildi ekki. En nú er komið að leiðarlokum, innileg þökk og virðing okkar hjóna fylgi honum.  

Annar dagur júlímánaðar .......

Er runnin upp og ég ekki bloggað síðan á pilsvargadaginn, afmælisdaginn hennar mömmu minnar fyrir vestan.  Náði ekki að vera komin til hennar á afmælinu, það hefur þó stundum tekist.  En vestur fórum við þrjú, Árný tók upp gamlan sið að fara í sumarfrí með mömmu og pabba og í þetta skiptið var hún ofurþæg ... enda enginn lítill bróðir til að jagast við í aftursætinu.  Men hvað þau gátu rifist.  Þau hafa líklega verið átta og níu ára þegar við fórum með þau í bústað austur við Lagarfljót  á stórum bíl sem kallaður var Surtur, níu manna bíll minnir mig. Það var ekki nóg að hafa þau í sitt hvorri sætaröðinni, það varð að hafa bil á milli til að hægt væri að halda áfram för.  Komin austur lagaðist þó samkomulagið en einhvern daginn tóku örþreyttir foreldrarnir sér hádegisblund og systkinin fóru til veiða í fljótinu.  Þegar við losuðum svefn var auðheyrt að samkomulagið var á bak og burt, Árný var reið en auðheyrt var að Jökull skammaðist sín, hann var allavega lágvær... það var alveg nýtt í þeirra deilum. Við risum upp og litum út ...... og maður minn... kom ekki drengurinn röltandi heim með nýju veiðistöngina sína í hendinni og öngulinn tryggilega fastan í buxnarassi systur sinnar. Þeim fannst lítið til um móttökurnar foreldranna, hlæjandi bæði út að eyrum.

En nú var vopnið sem með var tekið .... myndavél og Jökull fjarri góðu gamni, staddur úti í Portúgal.

En dagarnir með mömmu og pabba urðu góðir, gist úti við Sveinseyri eina nótt, aðra inni í Dýrafjarðarbotni, hinar á planinu fyrir utan hjá þeim.  Þar fann Gísli hellu eina mikla sem hann vildi endilega taka með sér heim.  Ekki hægt að komast á húsbílnum nærri henni svo hann fékk pabba í lið með sér .... alltaf hægt að treysta því að gamli sé til í bras.  Hellan góða sem ég kalla Dýrfirðing var sett á mitt gólfið í bílnum pökkuð vel inn svo ekki skemmdi hún og það var ekki laust við að pabbi væri hróðugur á svipinn þegar ég varð að viðurkenna að honum hefði tekist þetta prýðilega og hellan væri varla fyrir einu sinni.

Heim vorum við komin á föstudag um kaffleytið til að taka okkur til fyrir ættarmót í Húnaveri, vorum þar fram á sunnudag í góðu veðri.  Síðan ætluðum við í Núp en miðstöð í bílnum neitaði að halda á okkur hita um kvöldið, þannig að við höfum sofið heima en verið framfrá eftir vinnu hjá Gísla. Framundan er svo barnahelgi og hænsnahússverk um helgina, erum að leysa af, Ragnar og Sandra eru á Kaldármelum með allavega tvö hross í keppni......

 

P.S.  Það er búið að gróðursetja í reitinn okkar og setja niður húsið og nú er Gísli að hreinsa margra ára sinu uppúr blettinum... með garðsláttuvél.  Ella Bogga og Sævar ...... kíkið á breytinguna frá í vor.....