Þjóðhátíðardagur ... 17 júní.

Og plönturnar eru komnar niður í mold í girðingunni okkar góðu fram á Núpi, við nutum góðrar hjálpar þeirra Árnýjar, Gerðu og Lenu + Antoni og Elísu og svo stýrði hún Sigrún stórasys verkum og nafna mín var með henni. Stórgóð stund sem endaði í grillmat sem snemmbúnum hádegismat.  Rétt um það bil sem við vorum búin að taka saman áhöld og grill sem utandyra var .... fór að rigna.  Almættinu líkar greinilega vel framkvæmdin og vökvar fyrir okkur allavega í dag.

Fyrir nokkru síðan, sofandi þarna framfrá í bílnum, dreymdi mig ömmu mína og nöfnu.  Hún stóð við eldavélina í gamla eldhúsinu á Núpi og var að verma hendurnar á kaffikönnunni ofanverðri. Það gladdi mig því ósegjanlega þegar Gerða mín bað mig í gærkvöldi að hýsa þarna framfrá kaffikönnuna sem komin var í hennar hendur frá pabba hennar.  Ég vil að kannan fari aftur heim sagði hún.

Enginn skal segja mér annað en amma sé enn að líta eftir mér. Og elsku Gerðan mín... takk fyrir að treysta mér fyrir könnunni.

Athugasemdir

[Sigrún (IP-tala skráð) 17.6.2009 kl. 20:11]

Halla mín, takk fyrir að fá að vera með ykkur á Núpi í dag. Ég fann marga góða strauma leika um þennan sælureit ykkar og veit, að litið verður eftir honum.

[Anna Magga (IP-tala skráð) 22.6.2009 kl. 14:56]

Þetta var falleg saga með kaffikönnuna, nú getur hún yljað sér áfram við hana gamla konan, rétt eins og þið yljið ykkur við minningarnar sem ég efa ekki að séu bundnar hverjum hól þarna fram frá.