Komin heim..........

Og þar beið mín ryk á gólfum, óumbúið hjónarúmið, risavaxin húsfluga, stafli af mogga ólesnum, já og svo allt annað.  Rykið er enn á gófinu, athugist að ég kom seint heim, ekki búin að búa um, enda ætla ég að skipta á rúminu og klukkan er ekki nema níu að morgni, en ég er búin að lesa moggann, svona nokkurnvegin.  Fátt ef nokkuð þar sem gladdi mann, frekar hitt, því að þar sá ég að gömul vinkona hafði kvatt núna í vikunni, Kristín frá Bergsstöðum í Svartárdal.  Hún vann með mér í mörg haust í sláturhúsinu hérna og varð mér um margt minnisstæð.  Seintekin en trölltrygg, fámál en orðheppin og hafði skýrar skoðanir, lét þær kannski ekki upp hvar sem var en í gorklefanum fuku oft margar perlurnar hjá henni.  Það verður seint sem ég gleymi viðbrögðum hennar þegar ég grét sárt yfir fréttum sem Gísli kom með í vinnuna til mín og blessunin hún Stína mat það meira að hugga mig en að bregðast við vömbunum sem skiluðu sér með örstuttu millibili niður rör við hlið hennar.  Þegar sú/sá sem mataði rörið heyrði loksins í henni, skildist vel að Stínu hafði runnið í skap... allnokkuð og það skilaði sér á kjarnyrtri íslensku upp rörið. Blessunin hún Stína, friður fylgi henni yfir landamærin......þegar ég birtist væri hún vís með að segja...loksins, og glotta eins og henni einni var lagið.

Hér rignir enn eins og syndafallið sé rétt ókomið, það verður ekki þurrkað úti, þvotturinn minn þennan daginn..... pása.

Búin að taka  vænan skurk í tiltekt og þrifum, eldhúsið mitt er orðið eins og það á að vera... nema gólfið, það fær að bíða eftir Maju, búin að skipta á rúminu, með aðstoð Gísla, enda sefur hann þar líka, taka upp úr töskunni, setja í fyrstu þvottavél dagsins ..... er ég ekki bara dugleg?

P.S. Moppaði líka gólfin og náði flugufj...... eða frænku hennar.

Laddi 6tugur..........

Bara snilld, ég hef ekki hlegið svona mikið og lengi síðan ég veit ekki hvenær .... og þakkaði fyrir að sitja ekki á fremsta bekk, dr. Saxi fór nokkuð grannt yfir tilurð nokkurra sem þar sátu.  Alveg meiriháttar skemmtun.

Sem og líka saumaklúbburinn var á miðvikudagskvöldið, alltaf jafngaman að hitta netkellurnar, samt vantaði í hópinn.  Við erum svo ólíkar í verkefnavali en alltaf jafn gott og gaman að sjá árangur hinna og fá ábendingar og ráð, ef mann er  ekki alveg viss um eigin vinnu.  Ég lá yfir tillögu að eldhúsgardínum handa mér, fyrst með Ellu Boggu við eldhúsborðið  hennar og svo með hinum kellunum í klúbbnum. Held að hugmyndin sé að verða fullmótuð.

Morgninum er ég búin að eyða hjá tannlækni og síðan með Árnýju á föndurrúnti, okkur " vantaði " viðbót í föndurkistuna fyrir jólakortagerð, það er víst farið að styttast í jólin.... það segir fJÓLan amk...... 

Friðarsúlan......

Var að horfa á, að vísu í fjarlægð, Yoko Ono kveikja á þessu margumrædda fyribæri.  Ef að þessi súla verður til að friður komist á í heiminum ....... af hverju var ekki löngu búið að þessu, mér er spurn?

En nóg um það, sit hér við tölvuna þeirra Önnu og Óla, búin að knúsa nöfnu mína vel og ærlega, Kristján búinn að lána mér rúmið sitt meðan ég stoppa í bænum, samt er eitthvað að naga mig í hnakkann..... veit bara ekki alveg hvað það er. 

Borg syndanna?

Ja eða borg óttans, ef ég væri að fara suður á eigin bíl, umferðin í Reykjavík er oft svo erfið þeim sem ekki aka þar að staðaldri.  En fer með Jökli, hann er að skila strákum sínum úr helgarfríi í dag og mamma fær far. Saumaklúbbur, leikhús og fleira. Búin að vera með einhverja ritstíflu síðustu daga, kannski er þetta að skána núna......

Kvöldpistill .........

Það er ekki margt sem tekur fram grjónagraut með nýsoðnu slátri sem meðlæti og rjóma útá, namminamm, Árný hafði ágæta lyst, Gerða aftur á móti enga. Tiltekt dagsins endaði snögglega um kaffileytið þegar við Svanhildur heyrðum að það lak vatn einhverstaðar rétt hjá okkur og mikið rétt það lak niður úr loftinu í endanum á skúrnum.  Beint niður í hillurnar og nokkur glös, í einni bjórkönnunni var vænn botnhylur.  Mér var allri lokið, vissi reyndar að glugginn gæti verið varasamur en þetta datt mér ekki í hug.  Það var bara í gær sem ég tók þarna úr endanum helling af blaðamöppum og setti annarstaðar. Þau skemmdust allavega ekki, spurning hvað hillurnar þola.

Ég var að rölta hérna ein í dag og allt í einu rann upp fyrir mér hvað margt af því sem er hér innan veggja minnir á fyrri tíma, kommóðan hennar tengdamömmu, sófasettið þeirra og klukkan, myndirnar af afa mínum og ömmu sem bjuggu langa ævi á Núpi, Beta, Þorvaldur, Unnur .... allt í einu fann ég allt það góða sem tengdist þessu fólki og umvefur mig alla daga.

Er vöknuð.........

Meir að segja fyrir þó nokkru síðan.  Þegar ég fór að hreyfa mig til að komast fram úr heyrðist undan hinni sænginni.... veistu að það er alhvítt úti.  Það var ekki laust við að færi um mig hrollur við þessar fréttir, snjór er ekki mitt uppáhald.  Nema sé komið vel fram á vetur og sé mikið af honum og ....... snjósleðinn og ég séum í fínu lagi.  Núna erum við líklega bæði í hálfgerðum lamasessi, sleðinn og ég og þessi snjór er bæði lítill og blautur, hoj bara.........

Þetta verður eiginlega framhaldssaga hjá mér, á erfitt með að sitja lengi í einu við tölvuna, svo að ég er að fara í ýmsa hluti á milli þess sem ég pikka.  Morgunstundin fram að hádegi fór í tiltekt úti í skúr, það er loksins að koma einhver mynd á umhverfið þar.  Svanhildur var hér í nótt, það var konupartý í pottinum hjá mömmu hennar í gærkvöldi, Sassan of ung og ég of gömul til að taka þátt svo afi sat uppi með báðar, kelluna og dótturdótturina og fannst bara fínt.  Hann fór svo upp í Mýra þegar hann var sæmilega vaknaður en við Sassan í skúrinn.  Núna í hádeginu er hún komin heim til að horfa á fótbolta, en ætlar að koma aftur seinnipartinn, hafði pata af grjónagraut í kvöldmatinn.  Bað að vísu um að sleppa við slátur með honum, finnst það ekki gott.  Árný hinsvegar bað um slátur, restin sem er í pottinum fer í súr ...... nammi nammi nammi namm.

Bloggþreyta eða hvað??????

Nei, ekki bloggþreyta, bara svona almenn, safna orku í nótt og set svo eitthvað hér inn á morgun......

Setti í bakk.........

Og brunaði á skrifborðsstólnum eftir fjarstýringu sjónvarpsins, eitt er nú að eyðileggja kvöldið fyrir manni með alþingiskj...... en að ætlast til að ég hlusti eða horfi, ónei ekki nú aldeilis.  Ég SLÖKKTI.  Enda á hraðri leið í að blogga um helgarferðina.

Þessari síðustu helgi eyddi ég  og Gísli nefnilega vestur á Þingeyri hjá foreldrum mínum, regnblautir dagar reyndar en það var allt í lagi, við héldum okkur mest innadyra.  Pabbi þurfti reyndar að sinna smalamennsku báða dagana, en það var allt í lagi, hann var kominn heim uppúr miðjum degi.  Spjall og handavinna, rifja upp gamla daga, frásagnir af ýmsu sem annars hyrfi með þeim....  Ekki spillti að ég átti afmæli á sunnudeginum, þann dag varð ég 55 ára     og einnig áttu þau afmæli þennan dag.... 57 ár frá því að þau sáust fyrst.  Þetta vissi ég ekki fyrr en nú.

Síðan var að koma sér heim á mánudegi.  Stutt stopp í Holti, Önundarfirði hjá séra Stínu og maddömu Óla, manni hennar, síðan tók við akstur heimleiðis í mikilli rigningu..... og for á þeim vegaköflum sem ekki er komið malbik á.  Fyrirkvíðanlegt ferðalag að mínu mati, ekkert samband við útsendingar útvarps á löngum köflum og ég hafði gleymt að taka með geisladiska. Nú kom sér vel afmælisgjöfin frá Gísla, Íslandslagaalbúmið.  Ég var reyndar búin að segja honum skýrt og skorinort að ég vildi fá Kitchen Aid hrærivél í afmælisgjöf... með hakkavél.  Þegar hann rétti mér pakkann með tónlistardiskunum varð mér að orði hvar hann hefði fengið hrærivélina þjappaða svona saman?  Þú færð enga hrærivél, var svarið. Nú .....heim komustum við á haugdrullugum bílnum, ég varð á undan í dyrnar og þá runnu á mig tvær grímur, ef ekki fleiri.  Skór í forstofunni sem ekki voru þar þegar ég fór, skólatöskur og fatnaður..... pönnukökulykt?  Upp stigann og þar mætti mér fullt af fólki, Lena með sín börn, Svanhildur og svo stóðu þær hlið við hlið, Vala og Árný við eldhúsbekkinn, önnur með spaðann á lofti, að vísu að baka vöfflur.  Það var býsna grunsamlegt hve þétt þær stóðu saman systurnar, svo ég kíkti......... Ný hrærivél var það sem þær voru að fela á bak við sig.  Og gjafabréf, ég ætla að reyna að koma því hér inn við tækifæri, það er nokkuð skondið.

Vöfflurnar voru etnar með bestu lyst, Sollan mín kom í dyrnar með Önnu Guðbjörgu og náði í síðustu vöffluna áður en hún hyrfi ofan í Völu, þær færðu mér blóm mæðgurnar, fallegar fjólubláar rósir.......