Vikan er að verða búin....

Við áttum hitting í morgunkaffi hjá Sollu, mæðgur hér af 11 og vorum allar að myndast við að þoka áfram handavinnuverkefnunum okkar þangað til ég þurfti að huga að hádegismat sem átti að vera plokkfiskur.  Um leið og ég yfirgaf þær, bauð ég þeim að koma og borða. Ekki þurfti að spyrja tvisvar...... þær ætluðu sko að koma.  Þegar sest var að borðinu og Vala var að fá sér horfði hún grunsemdaraugum á plokkfiskinn... hvað er nú að spurði ég.... það er ekki eins og ég hefði sett sellerí í þetta.  Daginn áður hafði hún haft mikið fyrir því að plokka sellerírót úr salati sem var á borðum. Neibb svaraði hún.... mér fannst ég sjá bein.  Það getur ekki verið hrökk út úr mér, Maja er ekki við borðið.  Málið var að ef Majan mín borðaði plokkfisk hjá mér.... lentu öll bein á hennar diski, en eins og allir góðir kokkar vita á téður réttur að vera beinlaus.  Og sem barn hætti Maja að borða ef hún fann bein í fiski. Orðin fullorðin passar hún bara vel hvað hún er að láta upp í sig, en lætur mann heyra það ef kokkurinn hefur ekki staðið sig við beinhreinsun.

Ég tók upp símann og Maja var ekki lengi á leiðinni til okkar, nú var þó tryggt að hún borðaði í hádeginu, næstum fullgengin með pííínulítinn kúlubúa, á eftir þrjár vikur og sér ekki mikið á henni. 

Þær héldu allar yfir mér væna ræðu um hversu óþarft væri að skemma mat með selleríi ... eins og þetta er gott á bragðið........ að mínum dómi a.m.k.......... 

Þvottavélarraunir ......

Þegar ég skilaði mér heim eftir verslunarmannahelgina gat ég farið í fótabað á þvottahússgólfinu, eins og hálfsárs gamla þvottavélin mín flóðlak.  Þar sem indælið var enn í ábyrgð var seljandinn settur í málið og sendi hann gripinn snarlega suður.... í hendur sérfræðinga.  Ég gat þó verið róleg.... vitandi að Vala væri í burtu sumarfríi og ekki var sár hætta á að sonur hennar væri að nota vélina á þeim bænum.  Hann hinsvegar greip tækifærið ... amma viltu þvo fyrir mig líka?  En meðfædd kurteisi kom í veg fyrir að ég þvægi bara sisvona í nýrri fokdýrri vél dótturinnar svo ég hringdi og bað um leyfi ...... og leiðbeiningar.  Hvorutveggja fékkst, að vísu hafði Gummi bent konu sinni á að mamma hennar væri hálfgerð hryðjuverkakona á þvottavélar, hann hefur nefnilega óþarflega oft lent í að gera við slík tæki fyrir tengdamömmuna.  Það er hinsvegar búið að taka tímana tvo að fá úr því skorið hvort ábyrgðin næði yfir bilunina ...sem hún gerði EKKI og þar næst hvort væri hægt að gera við hana.

Því miður .... hún er ónýt.

Ég er enn að velta fyrir mér hvort tengdasonurinn hefur rétt fyrir sér .... og hvort hann hjálpar mér að tengja nýja vél.......

Takk fyrir kommentin við síðustu færslu ..... þau voru verulegur plástur á slæma skapsmuni og auma sál.......

Hrossið mitt góða ... ég er enn að lesa ...... 

Þetta er ekki nokkur frammistaða....

Ekki bloggað í marga daga og kemur margt til.  Nú er ég farin að fá kvartanir og fyrirspurnir hvað sé í gangi svo það er ekki um annað að gera en hysja upp um sig.... og blogga.

Ég sagði að það kæmi svosem margt til, mest þó líklega að hafa þurft að berjast við slæmt þunglyndi meir og minna síðan í vor.  Því fylgir oft vanlíðan sem ég óska ekki einu sinni mínum versta óvini (á enga svo ég viti) og alltof oft brýst vanlíðanin út í ísskápnum eða búðinni.  Afleiðingin ..... síðan í febrúar hef ég þyngst um 17 kíló. SAUTJÁN andsk....... kíló. Og fötin mín, þau eru sko ekki kát, það jaðrar við að að ég sé fatalaus, ég ætlaði sko ALDREI aftur í þriggja stafa tölu.

Nú er ég byrjuð að reyna að rífa mig upp úr þessu fúafeni,  en það er erfitt í meira lagi... nóg um það.

Við fórum suður um síðustu helgi, hjónin og heimsóttum Skaftholt, heimili fyrir fatlaða í fygld þeirra Óla og Önnu + barna, þarna er unnið mikið og gott starf með því fólki sem þarna býr.  Líka heimsóttum við íbúana á Bergveginum + Lenu sem býr þar í nokkra daga meðan hún jafnar sig eftir viðgerð sem hún fór í.  Helgin var góð þrátt fyrir rigningu sem helltist úr loftinu .... alla dagana.

Sofa út .....

Hvað er það nú...... var vöknuð fyrir sex í gærmorgun til að horfa á íslenska handboltalandsliðið fara á kostum gegn Pólverjum og missti ekki af einni mínútu, þetta var svo skemmtilegt að mann sá sko ekkie ftir því að vakna svona snemma.  Ég var varla búin að koma mér heim þegar ég varð þess vör að langt stopp við endurbætur á þaki hjá mér... væri að enda. Smiðir, kerra,stigar, drasl inn á milli bíla á stæðinu svo við Gísli færðum til bílana svo ekki yrðu nú skemmdir. Svo hófst hávaði af versta tagi meðan þeir rifu af þakinu og sóðaskapurinn maður ..... það eru naglar, málningarflögur, þakpappi, plast og ræmur af einhverju sem ég veit ekki hvað er .... úti um allt.  Að ég nú ekki tali um hávaðann.  Eins og ég er búin að bíða eftir að þessum viðgerðum ljúki, mikið skelfing verð ég fegin þegar ég sé í þennan bláa rass smiðanna burtu frá húsinu með allt sitt drasl......

Farin í kaffi til Sollu, hávaðinn er  að drepa mig...... 

Sumarlok ......

Ekki kannske alveg en þau eru samt farin að nálgast.  Það sá ég á litnum í brekkunum kringum Núp um helgina, sem og óvenjumiklu hrafnagargi, og þegar að var gætt voru þeir í hópum á flugi og samkomulag slæmt.  En veðrið var yndislegt og þarna er alltaf jafnljúft að vera.

Ég þjáist af valkvíða núna.  Valið stendur um að taka ærlega og vel til í saumaherberginu mínu hérna uppi, það ber þess greinileg merki að fru Halla mætti ganga betur um .... nú eða þá að setjast við saumavélina mína og gera eitthvað við hauginn sem hefur hlaðist þar upp undanfarið, stytta buxur, gera við nokkur eintök sömu tegundar, sauma svínagluggatjöldin hennar Sollu minnar, gera við rúmföt..... það er ábyggilega eitthvað fleira í haugnum.  Já og handklæðin þeirra Arons og Matthíasar, þau eru enn í vinnslu og skólinn rétt að byrja.

Er að hugsa um að hátta aftur........ 

Helgi að baki......

Enn einu sinni.  Þessari eyddi ég fram á Núpi í bínum, Gísli þurfti að vinna alveg í gær og aðeins í dag svo við fórum á tveim bílum á föstudeginum svo hann þyrfti ekki að labba í vinnuna, þetta er svolítð langt.  Honum tókst samt að klifra tvisvar upp hjallann um helgina.....

Langt síðan síðast......

Var skrifað hér inn, það þýðir þó ekki að sé tíðindalaust eða ekkert hafi verið gert.  24 júlí fórum við hjónin á húsbílnum fram í Núp, í fygld þeirra Önnu og Óla ásamt börnum. Á föstudagskvöldinu bættust Vala og Gummi ásamt Svanhildi  í hópinn og á laugardeginum Lena og fjölskylda.  Árný náði líka að vera töluvert með okkur en þarna eyddum við helginni í blíðskaparveðri og undum okkur vel. Á laugardagskvöldinu fengu margir þá flugu í kollinn að klífa hjallan fyrir ofan Núp.... nýbúnir að eta vel af grillmat.  Til að gera langa sögu stutta..... upp fóru þau Óli, Anna, Sigurjón,Svanhildur, Gummi, Lena, já og Gísli, afinn í hópnum. Ekki er þetta nú samt röðin hvernig gekk og hver var fyrstur upp.

Þetta skrifaði ég fyrir þrem dögum ..... minnst, en setti ekki inn, hversvegna veit ég ekki vel ennþá .  Ef ég væri að byrja skriftir í dag væri yfirskriftin önnur ...... mig vantar ungana mína.  Vala er í sumarfríi með manni sínum, er á leiðinni hringinn um landið og endar á fiskideginum mikla á Dalvík um helgina, Anna og Óli eru komin heim úr sínu fríi, þau hafa verið óvenjumikið samvistum við okkur í sumar, Árný er í sumarfríi og Jökull er kominn heim með sitt fólk til Keflavíkur eftir að hafa verið hér um langa helgi .... mætti koma oftar.  Ergo, Lena er sú eina sem er heima og hennar fjölskylda. Hvað er ég eiginlega að kvarta, Sollan mín kom hér í morgun,í gær kom ég til hennar og þá var Majan mín þar.........  ég er ekkert ungalaus.

Verslunarmannahelginni eyddum við hjónin fram í Saurbæ, vígðum þar sælureit á Húsaflötinni sem þau Sigrún og Mummi eru búin að gróðursetja á aspir margar og gerðu þannig að það eru tvö rjóður fyrir næturstað af þessu tagi, tjöld ,fellihýsi, húsbíl nú eða bara svefnpokann undir tré.  Þarna er yndislegt að vera.  Sunnudeginum eyddum við norður í Skagafirði við messu í Ábæ en fórum svo fjallabaksleið heim, upp Mælifellsdal, yfir á Blöndustíflu og komum niður hjá Vöglum í Vatnsdal.  Yndislegur dagur í félagsskap við þau Sigrúnu og Mumma.

Nú er stefnan á Króksmót í fótbolta með ömmu og afastrákinn Smára Þór sem vill fá að gista í húsbílnum hjá okkur .... eins og systir hans í sumar.