. - Hausmynd

.

Leita í fréttum mbl.is

Skál og syngja Skagfirðingar.........

Álftagerðisbræður tvítugir ..... skála og syngja, er tónlistin sem hljómar hér um allt hús í augnablikinu, Gísli ( minn )keypti möppuna sem þeir gáfu út núna fyrir jólin.  Það eru sko fleiri en frú Ingibjörg í Álftagerði sem eiga ektamaka með þessu annars ágæta nafni.  Mér finnst gaman að því sem ég er búin að heyra, sakna þess nú samt svolítið að heyra þá svona heflaða og kurteisa syngjandi drykkjuvísur og fleira gott sem gjarnan er sungið í" græna herberginu " í Bifröst og karlaklósettinu í Miðgarði.  Ekki fara nú samt að halda að ég komi oft á það klósett, menn eru bara svo tillitsamir að loka ekki á eftir sér, sé verið að syngja þar/og pissa.  Bunuhljóðið heyrist hvorteðer ekki fyrir söng.  Fyrir svo utan það að ég kem sjaldan orðið í Miðgarð, það er af sem áður var.  Ef mig ekki misminnir þá eru á þrettándanum næsta nákvæmlega 36 ár síðan ég stakk kínverja undir stól við hlið mér, stödd þar á balli, afleiðingin..... bæði mann og stóll hafnaði upp á borði ....  Og engum datt í hug að þessi kurteisa unga kona sem sat við hliðina á þessum annars ágæta manni ætti sökina á þessum hvelli enda var ég bara að kenna honum hvar ég vildi að hans hrammar hvíldu ... ergo ekki á minni lóð.

Úti er snjókoma eins og mann óskar sér um jólin, stór og yndisleg snjókorn sem falla beint niður á jörðina, öll tré eru skreytt þessari fallegu fönn, þurfa í raun ekki fleira skraut. 


Maður/kona ársins..........

Konur eru jú líka menn, þótt svo biskupi okkar hafi þótt hæfa í predikun sinni að benda"hógværlega" á að nú sé orðin þörf á að taka meira tillit til karlpenings landsins en gert er nú til dags.  Ég heyrði ekki þessa predikun sjálf en ef einhver getur bent mér á hvar ég gæti lesið predikun biskups frá því á aðfangadagskvöld, yrði ég afar þakklát.  Sé þetta rétt eftir honum haft ..... ja þá skortir mig orð. 

Þeir sem þekkja mig vita að það er ekki algengt.

 Mér koma svo sem margir í hug, efst standa þau þó Guðni Ágústson og Þórdís Tinna Aðalsteinsdóttir.  Guðni fyrir þrautseigju sína og "lifa af" ótaldar tilraunir manna til að stytta hans pólitísku tilveru eða helst ljúka ...... og Þórdísar Tinnu fyrir þrautseigju sína og lífsgleði í harðri baráttu við illvígt lungnakrabbamein.  Viðhorf hennar til lífsins er um margt eftirtektarvert og aðdáunarvert, alltaf er þó í efsta sæti hjá henni prinsessuprikið, en svo nefnir hún títt níu ára gamla dóttur sína. Ég tæki ofan hár mitt fyrir þessari hetju hversdagslífsins, væri henni eitthvert gagn að því, annað hef ég ekki að taka því hatt nota ég sjaldan.

Enn og aftur konur eru líka menn og fyrir mér er Þórdís Tinna 

MAÐUR ÁRSINS. 


Annar dagur jóla.....

Er að verða meir en hálfnaður og orðið hljótt í húsinu, Jökull og Oddný eru lögð af stað suður með snáðana sína þrjá.  Smári og Alexander verða hjá þeim þangað til á næsta ári....................

Það er  búið að vera bæði skrýtið og skemmtilegt að vera með smábarn hjá sér á jólum. Birnir litli hefur verið kátur og glaður yfir öllu þessu nýja sem fyrir augun ber, ljósum og pappír .... að maður tali nú ekki um það sem kom innan úr pappírnum á aðfangadagskvöld. Hann var vakinn af blundi um það bil sem messu lauk í útvarpinu, fékk að borða og kom svo með í pakkaupptektina.  Afi sá um að mynda þessi fyrstu jól snáðans og leiddist það ekki neitt.

 Við ætlum að borða kvöldmat hjá Lenu og Árna í kvöld ...... er farin að hugsa með hryllingi til að vikta mig í jólalok....


Aðfangadagur jóla......

Úti er kyrrt veður, Jökull skaust í búðina, Oddný er í sturtu, afinn í verkum og Birnir sefur.  Grautarpotturinn bíður tilbúinn á eldavélinni og ef allir skila sér á eftir ... tuttugu manns .  Bara frábært.

Guð gefi ykkur öllum sem slysast hér inn og lesa, gleðilega jólahátíð. 


Messa hins helga Þorláks...........

Er runnin upp, kyrrt og fallegt veður úti,  og ég byrjuð á morgunverkum þessa dags, þ.e að skipta á rúminu mínu.  Það er skýr minning frá í æsku að skipta um rúmföt, jólabaðið í gamla stóra blikkbalanum hennar mömmu ( á meðan ég komst ofan í hann) og ný náttföt, og hvað það var gott að hjúfra sig undir sænginni um kvöldið, hrein og fín......... og jólin væru á morgun. Hlusta á jólakveðjurnar á gömlu gufunni meðan svefninn læddist að manni og finna lyktina af jólahangikjötinu sem verið var að sjóða fram í eldhúsi.  Svei mér þá ef ég finn ekki vott af lykt....

Gísli er farinn upp í Efrimýra til að ljúka pökkun sem hann byrjaði á í gærkvöldi, svo kemur hann í skötuna í hádeginu á Árbakkann, þar hittist stór hópur með okkur. Valan mín og hennar fólk, Lena með sitt, Gerða og snáðarnir, Árný, Majan mín og fylgifiskur og svo við gömlu hjúin.  Við erum rík, ég taldi í gær hve margir yrðu í grautnum í hádeginu á aðfangadag, 20 ef allir mæta sem eru á svæðinu og ekki að vinna.  Bara Annan mín sem er svo langt í burtu með sitt fólk að hún verður að elda sinn graut sjálf heima hjá sér.......

Annars er íbúðin niðri tóm og nóg til af mat ef þið viljið drífa ykkur norður........ 


Jólasnjór.........

Hann svífur hér niður í stórum flygsum, alveg eins og hann á að vera...... og næstum því á réttum tíma.  Við mæðgur vorum að fara í búð um miðjan daginn og enduðum heima hjá Völu og Gumma í kaffi, á meðan fór að snjóa.  Bara flott.

Fannar birtist hér eftir hádegið, til að setja upp ljós fyrir mig inn við rúmið mitt.   Tókst mín megin en Gísla ljós brann yfir um leið og kveikt var.  Nú getur hann verið ljóslaus sín megin, ég er búin að bíða leeengi eftir mínu.  Óli minn tengdasonur, hér er ekki vanþörf á rafvirkja..... veistu af einhverjum á lausu?

Nú er húsbóndinn farinn í blómasölu fyrir Lions, ég ætla að hygge mig á meðan..... 


22 desember.........

Fjólan mín á afmæli í dag, til hamingju með daginn, elsku stelpan.  Þetta verður afmælisgjöfin þín frá mér að skreyta svona nafnið þitt, í jólalitnum og uppáhaldsfjólulitnum.

Það sem skiptir máli .........

Er NÚNA, stundin sem er . Ég get ekki breytt því liðna, það er búið og gert,  það sem er ókomið ræð ég ekki nema takmarkað um hvernig tekst til, en núna get ég reynt að gera eins vel og ég get.  Vonað að allir þeir sem mér þykir vænt um, eigi gleðileg jól. þrátt fyrir að kannski vanti eitthvað sem viðkomandi vildi hafa tiltækt um jólin, þeir sem syrgja, muni fyrri jól með þeim sem er horfinn og reyni að horfa fram á veginn, þrátt fyrir allt þá koma jól.

Það er svo margt sem á hugann sækir, veikindi ungrar móður sem berst fyrir lífi sínu þessa dagana og vill komast heim til dóttlunnar sinnar litlu fyrir jólin, litli snáðinn hennar Hildar Sifjar sem heldur sín fyrstu jól án mömmu, börnin hennar Ástu Lovísu sem líka misstu mömmuna sína á þessu ári, "hrossið mitt" sem missti son sinn í ágúst, öll verða þau að halda jól við aðstæður sem enginn óskar sér að lenda í.  Guð gefi þeim öllum eins góð jól og gleðileg og unnt er við þessar aðstæður.

 


Tapað / Fundið.............

Búin að vera frekar tætt í dag, vaknaði með andfælum þegar Alexander minn birtist á tröppunni um áttaleytið í morgun.  Eitthvað fannst honum amma leiðinleg því hann bað fljótlega um að fá að hringja í bróður sinn og fá hann í heimsókn.  Það var auðsótt,  þeir léku sér síðan meðan amman hypjaði sig í fötin og lauk við að pakka inn jólapósti sem þurfti að koma á póst.  Síðan kíktum við í sveitina til frænku, svo þurfti að versla í hádegismatinn. Þá var Svanhildur komin í hópinn.  Lena tók svo að sér að koma hernum á litlu jólin í skólanum því ég þurfti í sjúkraþjálfun. Fyrir hádegi var ég búin að týna húslyklunum tvisvar og strákarnir búnir að finna þá fyrir ömmusauðinn.  Öllu lakara að þeir voru ekki viðlátnir um þrjúleytið, enn voru bannsettir lyklarnir horfnir.  Klukkutímaleit takk, en sitthvað fleira glatað kom í ljós og svo lyklafj.......

Guði sé lof að hausinn er svona fastur á mér, annars væri hann týndur líka. 


Hinsta kveðja, hjartans þökk.......

Enn koma breytingar í rammann minn, úr honum molnar smátt og smátt,  Nú kveð ég í dag eitt andlitið úr æsku minni sem alltaf hefur verið á sínum stað, Elsu frá Balaskarði. Hún og systir hennar Gilla eru svo samofnar í bernskuminningum mínum að þar verður ekki skilið á milli, enda tvíburar.  Í bernsku fannst mér ekkert breytast, nema ég stækkaði.  Og þó, fimm ára gömul missti ég afa minn og tveim árum seinna dó amma mín og nafna.  Þau voru eina fólkið sem hvarf  mér ungri.  Ég elst upp við að þarna voru þau Peta og Sófus í Tungu, já og Sigga, á Balaskarði Ingvar, Signý, Sóla og tvíburarnir, Torfi og Agga á Mánaskál, Björg og Dóri á Úlfagili, Beta og Þorvaldur heima á Núpi og svo mamma og pabbi.  Þetta er fólkið sem gaf bernsku minni líf og lit, nú lifa þrjú þeirra, foreldrar mínir og Gilla. 

Ég er líklega að eldast ....... 


« Fyrri síða | Næsta síða »

Eigandinn

.
.

Amma, mamma, frænka, fyrrverandi, á og síðast en ekki síst eiginkona, með ólæknandi útsaumsáhuga 

halla@efrimyrar.is 

Maí 2025
S M Þ M F F L
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband